ارواح خیلی کارها انجام می‌دهند.
ببینید، زندگی ما پر از ارواح سرگردان است. البته منظورم ارواح زیر تخت یا بازماندگان یک خانه‌ی قدیمی نیست؛ بلکه دارم درمورد چیزهایی حرف می‌زنم که وجود دارند.
ارواح واقعی، برای ترساندن نیستند. می‌توانم ساعت‌ها بنشینم و شکل و شمایل ارواح توی قصه‌ها را برایتان توصیف کنم، اما قبول کنید که کاری از پیش نمی‌برد.
پس خیالتان را راحت می‌کنم: فقط تمرکزتان را روی زندگی‌ بگذارید و از چیزی نترسید. اما بدانید که آن‌ها همیشه کنارتان هستند.
درمورد ماهیت این ارواح واقعی، دیدگاه‌های متفاوتی هست. بعضی‌ها آن‌ها را چون باد زمستانی سریع و ناپایدار می‌دانند. عده‌ای هم نظرشان این است که آن‌ها همان احساسات رها شده‌ی انسان‌ها هستند که در فاصله‌ی زمین و آسمان شناورند. ولی من فکر می‌کنم قضیه پیچیده‌تر از این حرف‌هاست. ارواح واقعی شفاف نیستند و از دیوار هم رد نمی‌شوند؛ چشمان براق ندارند و حرکاتشان لزوما بی‌صدا نیست. به جای این کارها، خیلی راحت به در و دیوار می‌خورند، خودشان را می‌کشند، گریه می‌کنند و دعوا راه می‌اندازند، و یک لحظه هم مراقب این نیستند که کسی متوجه حضورشان نشود. این چیزی است که ارواح واقعی هستند. این چیزی است که ما هستیم.
فاصله‌ی ما و دنیای اطراف، وقتی که ناراحت می‌شویم نیز به همین ماجرای ارواح برمی‌گردد. غم محرک خوبی برای "جمعیت گریزی" است. ولی عذاب وجدان ناشی از کارهای اشتباه تاثیرش به مراتب بیش‌تر است. باعث می‌شود از خودتان متنفر شوید و برای این که دیگران شما را به حال خودتان رها کنند، دست به هر کاری بزنید. علاوه بر این، بی‌تفاوت هم می‌شوید. دیگر اهمیتی نمی‌دهید که آسمان بالای سرتان آفتابی است یا ابری، مردم اطرافتان خوشحال‌اند یا غمگین؛ فقط به جلوی پایتان زل می‌زنید و راه می‌روید. اما به کجا؟ باز هم مهم نیست.
احتمالا همین کارها هست که ما را تبدیل به ارواح سرگردان می‌کند. این که در عین مادی بودن، به جسممان اهمیت نمی‌دهیم و خیال می‌کنیم اگر از یک بلندی خودمان را پایین بیندازیم درد چندانی نخواهد داشت. و فقط...  قرار است که راحت شویم.
اما غافل از این که اگر قرار بود از همان اول یک روح باشیم، پس دلیل مادی بودن جسممان چیست؟!

 

پ. ن 1: این جانب از همین تریبون اعلام می‌کنم دیگه من رو نمی‌بینید تا سال دیگه!

پ. ن 2: عیدتون مبارک باشه!

پ. ن 3: باید یه برنامه بچینم و تک تک وبلاگ‌ها رو بخونم:))

پ. ن 4: عه گفتم یه سال من رو نمی‌بینید؟ چند دقیقه دیگه سال آینده‌اس D: دی‌دیم دادام ~_~