یه روز از خواب بیدار میشی، و میفهمی که امتحان داری.
یه روز با خانواده ناهار می خوری، و میفهمی که بابات چقدر خسته اس.
یه روز به آهنگ هات گوش میدی، و میفهمی همه شون تکراری شدن.
یه روز مسافرت میری، و میفهمی که بلیت هواپیماها چقدر گرونن.
یه روز میمیری، و هرگز نمیفهمی دیگران اصلا تو رو به یاد میآرن یا نه.
عادی زندگی کردن، کار هر روز ماست.
ما هرگز قهرمان داستان ها نبودیم و نخواهیم بود.
#بی-اعصاب